«مشارکت سیاسی» زنان در اسلام را میتوان با استفاده از منابع اسلامی تبیین کرد. مقاله حاضر در پی آن است تا در چارچوب مرجعیت این منابع، «مشارکت سیاسی زنان» را در «اندیشه سیاسی» امام خمینی (ره) مورد بررسی قرار دهد. امام خمینی، که تربیتیافته مکتب توحیدی اسلام است؛ «آزادی سیاسی» را مبتنی بر اسلام میداند. انسانها بر اساس اسلام، حق ندارند برده کسی بشوند یا کسی را به بردگی بگیرند؛ بهجز عبودیت ذات باریتعالی، نباید پیش احدی کرنش کرد. ایشان همچنین «عدالت اجتماعی» را بازتابی از این اصل برمیشمرد و بر این عقیده است که زنان نیز میتوانند در «دولت» به کارهای اجتماعی و سیاسی بپردازند. ازآنجاکه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به تأیید امام خمینی (ره) رسیده است؛ در اقسام مشارکت سیاسی به قانون اساسی نیز اشاره کردیم، و همچنین به پارهای از مناصبی که زنان در جمهوری اسلامی ایران بدان دست یافتهاند پرداختیم؛ زیرا هرگونه شکوفاییِ حضور زنان در عرصه سیاست، مدیون اندیشه سیاسی ایشان است؛ که اصل انقلاب اسلامی بوده و هستند. روش پژوهش در این مقاله، تحلیلی – توصیفی و با بهرهگیری از منابع کتابخانهای است.