رابطۀ فکری طالبان با مکتب دیوبندی هند را – که فارغالتحصیل شدگان آن، هیچگونه شناختی از نیازهای عملی و زندگی اجتماعی ندارند و اطاعت کورکورانه و مطلق از مشایخ و مرشدهای مذهبی را ترویج کرده و با هرگونه نواندیشی مخالفت میکنند - از طریق جمعیت العلمای پاکستان به رهبری مولوی فضل الرحمن، بهعنوان حلقۀ وصلی میان طالبان و مکتب دیوبندی، میتوان تبیین نمود؛ زیرا مولوی فضلالرّحمن، نمایندۀ مکتب دیوبندی در پاکستان است و طالبان به علت آنکه بیشتر در مدارس علمی مربوط به ایشان تحصیل کردهاند، بهشدت از وی متأثر بوده و همواره از حمایت و پشتیبانی فکری و سیاسی او برخوردار بودهاند. بنابراین، جنبش طالبان از طریق جمعیت العلمای اسلامی پاکستان با خط دیوبندی آشنایی یافته و بهشدت تحت تأثیر گرایشهای مذهبی این مکتب قرار دارد.