بحث سازگاری و ناسازگاری علم و دین در قلمرو اندیشه و تفکر اسلامی یک بحث وارداتی و
انحرافی است که از سوی بیگانگان مطرح و در فضاهای علمی و تحقیقاتی جهان به آن پروبال
داده شده است. از نظر مظفر اقبال، دانشمند پاکستانی ا لاصل کانادایی، نخستین کسی که این بحث
انحرافی را کلید زد، ایگناس گلدزیهر، مستشرق یهودی مجارستانی بود. این خاورشناس اروپایی
که در سال ۱۹۱۶ در مقاله ای با عنوان « نگرش اسلام رسمی به علوم کهن « نوشته و در سال
1918 به انگلیسی ترجمه شد، بحث پذیرش، گسترش و ادغام علوم بیگانه را در علوم اسلامی
مورد تردید قرار داد. اگرچه این مقاله از سوی اندیشمندان مسلمان و غیرمسلمان نقد شد، اما اثر
خود را بر محاف پژوهشی گذاشت. از دیدگاه مظفر اقبال هیچگونه نسبت تضادی بین علم و
دین اسلام وجود ندارد.